Hybryds remains a remarkably productive and innovative project. Sandy Nys (aka Magthea), has been active for nearly 40 years. However, his collaboration with Peter De Koning (aka TraumaSutra) has brought a renewed creative energy to the project. This resurgence is evident in their latest production, which immediately immerses the listener in a captivating Ritualistic soundscape where Tribal and Trance elements blend seamlessly. The contributions of female vocalists Katharina G and Madeline Arndt, along with special guest singer Demon Pazuzu, heighten the Ritual aspect of the music. The instrumentation and overall

atmosphere evoke the feeling of stepping into another dimension, delivering an authentic and entirely unique sound. Hybryds continues to set itself apart with a level of quality that few projects achieve. The digital release also includes bonus instrumental tracks, adding extra depth for listeners. Once again, Hybryds demonstrates its evolution and commitment to creating high-caliber, genre-defying work that continues to push boundaries

Met “In The Wake Of The Witch” presenteert het trio (weliswaar bijgestaan door gastmuzikanten) ons hun nieuwste materiaal. “In The Wake Of The Witch” is vooralsnog enkel digitaal beschikbaar en via bandcamp in een uitgebreide versie met een aantal exclusieve nummers en vooral instrumentale remixen. Deze release laat opnieuw de kern van het Belgische Hybryds zien: magisch rituele muziek waarin zowel traditionele instrumenten als moderne elektronica met elkaar worden verenigd om een moderne, tribale ietwat onaardse sfeer te scheppen. De opener en meteen het titelnummer van dit nieuwe album kronkelt als een oosters reptiel om het wankele westerse bewustzijn, bezwerend en hypnotiserend. Geen schoonheid zonder gevaar roffelen de trommels/tamtams onderhuids doorheen het nummer.

De toon is meteen gezet voor een trip langs de demonische maar evenzeer verlichtende kanten van ons zijn. Het meer industrieel aandoende “Ritual For Pazuzu”, waarin samples zijn verwerkt van een katholiek uitdrijvingsritueel, is bezwerend en bevreemdend maar net daardoor ook weer aantrekkelijk. Deze release kent, zoals alle releases van Hybryds, geen enkele commerciële intentie maar wil de luisteraar op het ritme van sjamanen, engelachtige vocalen en demonische ritmiek in een totale roes brengen die je ontvoert uit de aardse werkelijkheid, weg van de pijn, omringt door gevallen engelen, mythische beesten, en geperverteerde goden.

“Drum Wars” doet wat de titel zegt, ritmiek die zich in jouw lijf boort maar ook je hersenpan ink door elkaar schudt, ‘play it loud’! “Warriors Code” is een beetje als de stilte voor de storm, het ademt een zekere ‘stoer’ maar de vrouwelijke, ietwat feeërieke vocalen zalven de strijder zoals een walkure dat kan.

Een walkure die in “Grande Est La Morte” met een gesneuvelde krijger in haar armen verder danst naar de eeuwige jachtvelden. Meteen een dreigende waarschuwing voor ons ordinaire stervelingen, de dood komt, hoe dan ook, alleen die dood daag je beter niet uit.

De muziek is beeldrijk, met nummers die vaak rond de 10 minuten draaien en ruimte laten voor eigen invullingen, eigen fantasie en eigen beleving. Elfen lijken het nummer “In My Darkest Hour” in elkaar te hebben geknutseld om te zeggen dat wie zijn schaduwzijde niet omarmt gedoemd is tot een ongelukkig leven. Over elk nummer valt er wel iets te zeggen, maar ik wil de lezer graag uitnodigen zelf de ervaringen te ondergaan, zelf een interpretatie te maken van de hallucinogene muziekstukken die hier worden gepresenteerd en een rijkdom aan culturen door alle tijden heen tot één trip aan elkaar breien.

Als toemaatje bied ik je hierbij dan ook de onderstaande bandcamp jukebox aan zodat u meteen aan de slag kunt. De ingehouden spanning van “Every Day Every Night”, het ritueel demonische “The Invocation Of Pazuzu” (Pazuzu is een Akkadische godheid. Hij werd door de Akkadiërs in het oude Mesopotamië voorgesteld als een zeer gevreesde gevleugelde demon, met klauwen aan handen en voeten, een misvormd hoofd en een schorpioenstaart, bron Wikipedia) of het met een uittoon aangestuurde “Dreamland”. Dat en nog veel meer. “In The Wake of The Witch” toont ons Hybryds op hun best, magisch door het samenbrengen van oudheid en moderniteit, van mannelijkheid en vrouwelijkheid, van zonde en genot, van schoonheid en verval, van angst en hoop, … en dat allemaal in transcendente stukken muziek waarbij industrial, ritual, tribal en ambient ankerpunten zijn.